23, ఏప్రిల్ 2010, శుక్రవారం


ఒంటరి ప్రయాణం
ప్రపంచమంతా ఏకమై పోరాడినా
నిజం నిజమేగా
నాకేది రక్తస్పర్స
నేనెప్పటికీ ఒంటరినే
బ్రతుకు చివరంటా అన్వేషనే
ఐతేనేం .....
నాకో అస్తిత్వం వుంది
నన్ను నేను నిల్పుకోగల మానవత్వం వుంది
నా ఎగిరే
రంగుల సీతాకోక చిలుకలున్నై
నా పై వాలే భ్రమరాలున్నై
నా వైపు ప్రేమగా చూసే కాలభైరవున్నై
నా వెంటే తిరిగే నా చిన్నారు ఉన్నారు
ఎవరూ నా వెంట రాకున్నా
ఏడు వర్ణాల ఇంద్రధనస్సు వస్తుంది
నన్ను ఆర్తిగా స్పర్శించే చల్లని చిరుగాలి
నన్ను చూసి తలలూపే
చిన్ని మొక్కలు
ఇవే కదా
ఇప్పటి నా హ్రుదయాన్తర్భాగాలు


పెరుగు.సుజనారామం

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి