ఈ అనంత రాగాల్లోంచి
నీ విస్వప్రేమల్లోంచి
నన్ను నేను కోల్పోవాలని ప్రతిసారీ
అనుకుంటూనే ఉన్నా
కానీ నేస్తం ...!
ఒక్కో గాయం
మనస్సుని స్పృజించి
మమతని మొలిపించి
తొలకరిని కురిపిస్తూనే ఉంటుంది
ఆకాశమార్గంలో నీలిమేఘాలతో
దోబూచులాడుతూ నువ్వూ....!
చిగురుటాకు కలవరంతో
వణుకుతూ నేను
ఈ తనువీడే వరకూ
నా నుండి నీ మనస్సుని కోల్పోలేనేమో
నీజ్ఞాపకాలు
వీడని నీడలై
నన్ను వెంటాడుతూనే ఉంటాయి
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి